We ontwaken in Hirtshals met het geruststellende geluid van de zee, en – jawel – het zachte aroma van verse wafels. Het ontbijt wordt verzorgd door twee goedlachse Deense dames die het begrip “alles erop en eraan” naar een hoger niveau tillen. Roerei, spek, vers fruit, uitstekende koffie… en dan plots: wafels. Ter plaatse gebakken. Warm. Geurig. Gouden bruine kunstwerkjes die net dat tikje hemel brengen, zeker met een lepeltje honing erbovenop. We denken even: misschien blijven we gewoon hier?
Maar de zee roept. En dus nemen we afscheid van het charmante Hirtshals, laden onze zadeltassen vol (duinenzand inbegrepen), en vertrekken voor een helse rit… van welgeteld vijf minuten naar de ferry. Die ligt al op ons te wachten als een schip dat zijn ridders ziet aankomen. Of dat denken we toch.
Aan boord volgt het klassieke ritueel: motoren vastmaken. Wat in theorie simpel lijkt, maar bij ons altijd gepaard gaat met gestuntel, misverstanden over riemen, en minstens één iemand die z’n helm laat vallen. Maar kijk, we raken op het zonnige maar winderige dek, en vieren de overtocht met een welverdiende koffie – de wind waait de slaap uit onze ogen en het zeeschuim op onze kleren. Noorwegen, here we come.
Na vier uur varen meren we aan in Kristiansand, een charmant havenstadje aan de zuidkust van Noorwegen. Motoren los, even herladen, en dan rijden we op het gemak richting ons hotel – of dat is toch de bedoeling. De GPS besluit ons op een sightseeing-tour te sturen langs elk denkbaar eenrichtingsstraatje. En alsof dat nog niet genoeg verwarring zaait, blijkt net op dat moment de Sommerløpet 2025 aan de gang: een vrolijke 5 km loopwedstrijd met 1000 enthousiaste joggers in fluo.
Chaos alom. Lintjes, fluitjes, en Bart en ik die pardoes een autovrije wandelstraat inrijden. We spotten een agent. Ai. Nu hangen we. Maar gelukkig focust de man op het veilig houden van de lopers, en wuift ons vriendelijk door alsof we een VIP-escorte zijn. Oef.
Eens ingecheckt in ons stijlvol hotelletje pal in het centrum, splitst het McTeam zich op: Bart en Steven gooien zich in het sportieve avontuur en gaan een toertje lopen (als ware ambassadeurs van het zomerlopen), terwijl de rest van ons… euh… besluit om calorieën op te nemen in plaats van af te bouwen.
We installeren ons op een terras in de plaatselijke Mercato. Ziet er chic uit, smaakt goed, maar onze portefeuille krijgt een tik:
– Een pintje: 99 NOK
– Zes olijfjes: 66 NOK
– Zes wakke calamari fritti: 129 NOK
Welkom in Noorwegen, land van fjorden, fjells en fiere facturen.
’s Avonds hergroeperen we ons aan het gezellige haventje, dat baadt in het gouden licht van de ondergaande zon. Kristiansand blijkt een verrassend sfeervolle stad – toeristisch, maar zonder kitsch. Zeker een plek waar je enkele dagen zou kunnen rondhangen, áls je bankkaart het toelaat.
Voor het avondeten volgen we de tips van onze sportieve duo’s en belanden bij Hos Moi, een trendy en warme zaak met zicht op het water en een menukaart waar we blij van worden.
De sfeer zit goed. Tot een vrouw uit een vrolijke vriendinnengroep plots naar me toe komt, me iets in het Noors toewuift en… mijn baard begint te bewonderen. Serieus. Ze wil hem aanraken. En ik, ik weet nog van niks. Later zal blijken dat dit het begin is van een running gag (pun intended) die zich als een rode draad door onze Noorwegen-reis zal vlechten: de witte baard van Patrick.
De dame in kwestie heeft duidelijk al wat akvavit achter de kiezen en stelt de meest verrassende openingsvraag van de hele trip:
"Wat vind jij van Trump?"
Ik, even uit balans maar niet zonder gevoel voor satire:
"Fantastische kerel. Echt een held."
Ze lacht, ik lach, iedereen lacht. Na wat verder gekeuvel besluit ze ons een goede reis te wensen, en keert terug naar haar groep, vermoedelijk op zoek naar een andere witte baard.
We ronden de avond af met een korte wandeling door het centrum en een poescafeke in het hotel. Iedereen moe, voldaan, en klaar voor wat komen gaat.
Morgen start de échte rit door Noorwegen. Fjorden, bergen, oneindige kronkelwegen.
Maar eerst: slapen, dromen… van wafels en baarden.
Reactie plaatsen
Reacties