Wakker worden onder een rode gloed, omringd door spiegels aan elk denkbaar oppervlak, is toch iets wat je niet elke dag meemaakt. Het voelt alsof we de nacht doorgebracht hebben in een foute videoclip uit de jaren 80. We schuiven de gordijnen opzij en zien dat de Reeperbahn weer op adem komt. Waar vannacht nog het nachtleven tierde, wandelen nu brave mensen met croissants en ochtendhumeur langs de gesloten cabardouchkes. Contrasten, mensen. Hamburg op z’n best.
We besluiten iets verderop een ontbijt te zoeken om de motorlijfjes te versterken vóór we onze volgende 500 kilometer aanvatten. Maar nog voor we goed en wel op de gang staan, staat daar plots… Ronny. Ja, de Ronny, onze licht norse gastheer. Blijkbaar hadden wij, in onze naïviteit, het deurslot dichtgedraaid van ons verdiepingetje, waardoor Ronny al een tijdje stond te koekeloeren in de gang – en dat zinde hem duidelijk niet. “Ich muss arbeiten!” snauwt hij, waarna hij verdwijnt in een duister kamertje dat rechtstreeks uit een Tarantino-film lijkt te komen. Even later komt hij terug om met ons af te rekenen. De sfeer: licht geladen.
Na het ontbijt kruipen we terug in de vochtige kelder om onze ijzeren paarden klaar te maken. Een beetje als Batman, maar dan met meer zweet. Eens in het zadel zetten we koers richting het hoge noorden: Denemarken!
We stoppen voor lunch in het charmant onopvallende Skejby Centret, een winkelcentrum met de charme van een betonnen bunkerset uit de Koude Oorlog. Maar kijk: daar is een vriendelijk meisje dat ons een broodje klaarmaakt met opvallend veel liefde – of misschien was het pure schrik voor ons ruig uitziend motorgezelschap. Hoe dan ook, het smaakte.
Onze eindbestemming van de dag: Hirtshals. Dit pittoreske vissersdorpje aan de noordpunt van Denemarken verwelkomt ons met frisse zeelucht, een blinkende vuurtoren en een golvend landschap van duinen en rust. We melden ons aan bij de B&B, waar Bart en ik de eer hebben om het zetelbed te bemannen – een experiment in ruimtelijk puzzelen. Maar hé, uitzicht op zee maakt alles goed.
Na het neerleggen van onze werktuigen (lees: motorkledij en stinkende helmen) en het ophangen van onze capes der zadelpijn, trekken we op ontdekkingstocht in het dorp. Veel is er niet te zien, maar er is restaurant Abstract, pal aan de haven. Jammer genoeg zit het stampvol. Geen paniek, de McMotoBoys kennen geen obstakels, enkel oplossingen: we mogen bestellen aan het raam en ons installeren op het terras.
En wát een geluk. De dagschotel blijkt culinair goud: vers gevangen vis, een bijpassend lokaal akvavitje (lees: Scandinavische raketbrandstof), en een zon die zich dapper laat zien vanachter een windscherm. We vegen de stoelen droog en genieten met volle teugen – letterlijk en figuurlijk.
Na het eten plannen we een stevige duinwandeling naar Hirtshals Fyr, de iconische vuurtoren uit 1863, die al decennialang het noordelijk zeeverkeer veilig leidt. Mark besluit binnen te blijven – het is hem te fris, of misschien te zanderig – en kiest voor centrale verwarming boven IJslandse wind.
De rest trekt de duinen in. De zon begint langzaam te zakken, wat zorgt voor gouden foto’s. We stuiten op een oude Duitse bunker, een stille getuige van de Atlantikwall uit WOII. Deze is ingericht als mini-museum: bedden, gaskisten, en zelfs een manuele luchtpomp waarmee men vroeger de kamers van zuurstof voorzag. Een beetje claustrofobie, maar vooral veel bewondering voor de geschiedenis.
Als kers op de taart belanden we nog in een lokaal café, waar een vijftal vissers luidkeels meezingen met Schlagerhits en de serveerster bedient met een knipoog. De ambiance is oprecht, en we zingen vrolijk mee. Niets zo verbindend als slechte muziek en goede pinten.
Eenmaal terug in de B&B heeft Bart een lumineus idee. Het zetelbed blijkt net iets te kort voor onze indrukwekkende gestaltes, dus: enter de stoelverlenging. Twee stoelen worden strategisch aan het voeteneinde geplaatst, waardoor we het gevoel krijgen in een kingsize hotelbed te liggen. Eerlijk? Briljant.
En zo eindigt dag twee. Morgen nemen we de ferry naar Noorwegen. Tijd om de ogen te sluiten onder een hemel van sterren en stoelpoten.
Slaapwel, of zoals ze hier zeggen: Godnat, og sov godt.
Datum: 6 Juni 2025
Afstand: 533 km
Tijd: 6.03 h
Gemiddelde snelheid: 88 km/h
Maximum snelheid: 135 km/h
Hoogte: 164 m
Overnachting: https://bbhirtshals.com/en/welcome/
Route gpx bestand
Reactie plaatsen
Reacties