Alles inpakken, ontbijten doen we wel onderweg. Maar kijk eens aan… we hebben een jarige in ons midden! Onze allerliefste Johan – leeftijd onbekend, want in het hart blijft hij eeuwig jong, en dat is wat telt. Met een flinke portie improvisatie, een kaarsje en een bescheiden frangipaneke trok ik zijn kamer binnen. Een welgemeende “Happy Birthday” galmde door het verblijf, en Johan, met een brede glimlach van oor tot oor, blies zijn verjaardagsvlammetje uit. Een klein moment, maar eentje dat perfect paste in deze reis vol warmte, vriendschap en onverwachte gelukjes.
Voor den Johan:
Daar rijdt hij weer, met stijl en zwier,
De man die nooit panikeert, maar repareert – keer op keer.
Valt er een motor om, ligt er een bout in ’t gras,
Johan lost het op — geen stress, gewoon: “’t is rap gefikst, pas op uw kas.”
Hij is de rust zelve, een baken in de storm,
Met droge moppen, nooit geforceerd — altijd in topvorm.
Zijn verhalen zijn straf, soms bijna niet te geloven,
Maar we hangen aan zijn lippen, zelfs al zitten we nog boven.
Van Schotland tot Sjoa, van Auvergne tot Kiel,
Johan is erbij, met een knipoog en zijn stalen ziel.
Een echte McMotoBoy, tot in zijn vezels en zijn haar,
Altijd klaar voor een pint, een lach en een goed gebaar.
Dus hef uw glas voor Johan, onze kampioen in stilte,
Hij die zelfs een motoblunder in schoonheid weet te milten.
Gelukkige verjaardag, maat van staal en charme,
Ge zijt de olie in ons team – en de warmte in de arme!
We verlaten ons prachtig huisje en mikken vandaag op Beito, via Seljord en Gol. Maar eerst: ontbijt! We stoppen bij de Spar Astra in Maarem, mét picknicktafeltje, ideaal plekje dus. Hier wordt teamwork gevraagd: Steven zorgt voor de balista (aka koffiezetapparaat), ik breng het compacte gassetje mee om de koffie te brouwen. Een perfect duo om de beste koffie in de wijde omtrek te zetten.
Waarom ik die Spar zo vermeld? Terwijl we onze ontbijtspullen bij elkaar sprokkelen en afrekenen zonder kassier (alles zelf scannen, wat al een uitdaging is in het Noors), komt de eigenares langs. Zij vertelt ons trots dat dit de eerste Spar is die 24/7 open is — en met zo’n dunbevolkte omgeving is dat een briljant idee. Klanten kunnen hier hun eigen winkeluren bepalen, hoe handig! Als kers op de taart krijgen we zelfs gratis koffie, koekjes en gebak aangeboden. We bedanken haar en wensen het project veel succes. Topstart van de dag.
Na deze zoete start zetten we koers richting het Sontevatn-meer, waar we de Imingfjell-fjellovergang op rijden en het asfalt inruilen voor gravel. We vervolgen over de FY755 Tinnsvegen: wat een plaatje! Restjes sneeuw, ruige natuur, en een landschap compleet anders dan wat we gewend zijn. Steven is al gestopt om foto’s te maken (uiteraard), dus wachten we geduldig. Hij komt aanrijden met gejuich — zo voel je je toch een beetje een held. Al lijkt het alsof we verschillende collega’s onderweg tegenkomen, hier rijden we toch echt alleen. Die grindweg schrikt misschien de meeste motards af, maar de McMotoBoys? Wij gaan ervoor. En geloof me, die Noorse grindwegen zijn een traktatie: bijna geen kuilen en heerlijk rijden.
Plots denk je in niemandsland te zijn, zonder bomen, maar dan duiken er ineens verlaten huisjes op. Blijkt dat hier in de winter niemand woont, maar in de zomer komen de veehouders terug.
Lunchen doen we bij een taverne van camping Kvanhøgd in Gol. Hier lijkt de tijd stil te staan — een ouderwetse telefoon met telefoonboeken hangt er nog gewoon. Bart en ik trappen af met een lokaal papje, Rømme genaamd: Noorse zure room, het lijkt op bechamelsaus maar wordt geserveerd met bessensap. Caloriebom, maar oh zo lekker na zo’n tocht.
Na het eten trekken we verder door het indrukwekkende Valdres Natuurpark en rijden langs de rustige oevers van de Strondafjorden. Prachtige vergezichten wisselen af met bossen en helderblauwe waterpartijen. De rit is lang maar betoverend, en de stilte onderweg maakt alles nog intenser tot we aankomen bij ons “shared” vakantiehuisje. Ja, shared, want we delen living en keuken met het gastvrije gezin. Het is even zoeken, want de eigenaar legt de weg uit terwijl een kind op de achtergrond luidkeels protesteert — een typisch Noors welkom dus. Uiteindelijk vinden we het huis, waar duidelijk geleefd wordt: overal spullen, gezellig rommelig. Na een telefoontje komt de papa zelf ons begroeten. We krijgen de kamers boven, onder het schuine dak (pas op voor je hoofd!). Het nieuwbouwhuis ligt prachtig aan het Oyangens meer, compleet met sauna.
De papa is druk met de kids en het avondeten, terwijl Steven en Bart eropuit trekken voor de boodschappen (+ alle bier dat de site case kon dragen). Bij terugkomst testen we de sauna uit, inclusief de klassieke emmer ijskoud water. Tijd om onze honger te stillen! De keuken en gas-BBQ zijn aan ons en chef Steven zorgt weer voor een heerlijke maaltijd — dit keer zonder bbq-chaos, we leren bij. Vrouw des huizes nestelt zich in de zetel, terwijl wij opruimen en ijsjes tevoorschijn toveren, die ze dankbaar aanneemt.
Later op de avond komt de papa nog even buiten voor wat mentale decompressie met pijl en boog op het terras (waarom ook niet, wild genoeg in de Noorse bossen). Tijdens mijn avondwandeling naar het meer kwam ik zeker 4 à 5 hazen tegen… of was het steeds dezelfde? Wie zal het zeggen.
Weer een mooie afsluiter, en op naar wat dag 6 ons gaat brengen. Slaapwel!
Datum: 9 Juni 2025
Afstand: 344 km
Tijd: 5.21 h
Gemiddelde snelheid: 64 km/h
Maximum snelheid: 109 km/h
Hoogte: 1247 m
Overnachting: https://www.bedandbreakfast.eu/en/a/GN2rx3M4I772/private-room-in-beautiful-mountain-home-w-sauna
Route gpx bestand
Reactie plaatsen
Reacties