Dag 5 - 12 September - Regen, Rijders en Rimpelende Rivieren: Onze Roadtrip naar Liverpool!

Gepubliceerd op 12 september 2023 om 16:39

Kijk eens aan, bij het opstaan ziet het er droog uit, maar zijn de weergoden ons goedgezind voor de rest van de dag? Lees en ontdek!. Steven en Nico gaan nog eerst een loopje wagen op den buiten, terwijl de rest van de ploeg zich klaarmaakt voor het ontbijt.

Johan heeft nog eens zijn droontje gelanceerd om ons kasteeltje beter in beeld te brengen. Uitdaging, wie kan Patrick en Johan spotten op de drone foto van het kasteel?

En tevergeefs voor de weergoden, eens opgezadeld en vetrokken, zijn er zich al regenwolken aan het vormen en kunnen we onze fluo regenpakjes al aandoen, amper droog van de dag ervoor.

Onze route vandaag neemt ons via Conwy landinwaarts met als eindbestemming Liverpool, waar er ons een muzikale verrassing ligt te wachten. De eerste stop is aan het Conwy Castle, een kasteel bekend om zijn imposante architectuur en prachtige ligging aan de kust. Het kasteel is enorm en we rijden er een paar keer onder de stadsmuren door alvorens op de parking te komen.

Eens de motors gestald klimmen we op de stadsmuren om een rondje te gaan wandelen (niet uitglijden is de boodschap in deze natte omstandigheden). Een wist-je-datje: in de jaren 1800 hadden de jongens uit Conwy de traditie om te bewijzen dat ze de oversteek van de oostelijke muur naar de westelijke muur van het kasteel konden maken zonder uit te glijden. Deze prestatie werd "The Great Horn Spoon" gedoopt. Eerst nog een warm drankje benutten in de Cowny Castle Café en dan onderweg naar Liverpool. We bellen nog even met onze zesde man (Bart) en het gaat goed vooruit met zijn clutchke, de ferry gaat hij spijtig genoeg niet meer halen, dus zien we hem pas terug in Heysham.

Aangekomen in Liverpool is er wat verwarring, waarheen? We moeten de rivier Mersey over, gelukkig ziet Nico een doorgang, speciaal voor motors, om gratis gebruik te maken van de Queensway Tunnel. Eenmaal aangekomen aan de prachtige iconische Albert dokken parkeren we onze motors.

Gezien we wat tijd te killen hebben voor onze verrassing, The Beatles Story van start gaat (om 15:30) lopen we rond in de dokken en besluiten een lunchke te nemen in het gezellige Panam Restaurant, waar we de tijd nemen om eens loos te gaan met de smartphones.

Op naar The Beatles Story...de ingang doet ons al veel beloven, maar blijkt dat onze verwachtingen van een interactieve Beatles beleving, een beetje zo, niet ingelost werden. Begon al bij de receptie, waar alles vlug, vlug moest gaan en ze wilden zelfs onze helmen niet even achter de toog leggen voor tijdens ons bezoek.

Na ons bezoekje hadden we weer wat tijd te killen tot onze ferry zou vertrekken naar Douglas (Isle of Man). Nico wilde absoluut naar het Martime Museum en hebben hem wijselijk laten begaan. De rest van de troep heeft nog geprobeerd een open city bus trip te versieren, maar helaas, de chauffeur deelde ons mee dat hij niet meer reed. We besluiten om het Tate Museum binnen te gaan, Het leuke is dat de meeste museums hier gratis zijn en je zo kan binnen wandelen, er waren zelfs gratis lockertjes om onze helmen in op te bergen. En daar stonden we dan met onze motorbotten tussen de stenen met fruit en groenten belegd! T's weer eens iets anders...

Tijd voor de ferry, om 18:30 staan we geduldig te wachten om onze paardjes op de boot te rijden. Eens op de boot worden onze motoren vastgesnoerd met een niet al te betrouwbare koord, hopelijk houdt deze stand. We begeven ons naar het passagiersdek en vertrekken tegen de donker aan. Er wordt ons fijntjes medegedeeld dat de ferry een technisch probleempje heeft aan de motor en niet op volle toeren kan draaien, ons tochtje gaat dus iets langer duren en komen pas toe in Douglas rond 23:00, en nu nog het hotel zoeken in de nachtelijke straten van Douglas.

Isle of man = oppassen met 4g, dus die gaat af. We rijden de boot uit, en wagen een gok naar het hotel. Eerst nog onze paardjes volgooien en vragen de weg aan de beleefde dame van het tankstation, maar ondanks de richtlijnen komen we er maar niet uit. Na enige omwentelingen (en Nico foetsie) vinden we eindelijk ons hotel, niet eenvoudig te vinden met de gebouwen die als klonen op elkaar leken. Gelukkig stond Nico ons toe te wuiven. Na het inchecken en omkleden, snel op pad om nog iets open te vinden, maar nee, blijkt dat alles hier al sluit na middernacht. Rest ons dus nog een goede nachtrust om daarna het Isle of Man te gaan verkennen om te ervaren wat de "fuss is all about".